S44E13 "Absolute Banger Season"

[Jack]

Premiera: 24 maja 2023

[tombak90]

Odbębnione, zatrzaśnięte, odłożone na półkę, wracał do tego nie będę. Oddam w dobre ręce za darmo, możemy się nawet umówić na dowóz do Bobruf.

Ze wszystkich tworów nowej ery, przebieg gry był tutaj zdecydowanie najnudniejszy. Może ewentualnie w czwartym epie nie byłem w stanie przewidzieć, co się wydarzy, ale cała reszta okazała się w pipkę generyczna. Pani Edyta już przynajmniej od merga trąbiła nam klaksonem pociągowym do ucha, że najważniejsi są Tika, że są tak bardzo in-de-midl, że dej hew tu czuz e sajt i że to wszystko jest takie fascynujące.

No a przy tym – trąbiła dalej Edi – jak tu ich nie kochać? Carson jest super stratedżik nerdem, jakiego surwajwory jeszcze nigdy przedtem nie widziały, Yam Yam jest niesamowicie śmieszny, no a Carolyn to Carolyn – ona zresztą broniła się sama. Wiadomo było, że do późnego jury odpadać będą wyłącznie ochłapy z zielono-pomarańczowej masy i nic nie miało szansy mnie tu zaskoczyć.

Nie wiem, czy owe zielono-pomarańczowe ochłapy były takie głupie same z siebie, bo takimi ich nieświadome nieszczęścia matki spomiędzy nóg wypluły i czy rzeczywiście dopiero na etapie F7 wykminili, że zamiast dalej rżnąć się między sobą, moooże warto nieśmiało pomyśleć o rozdzieleniu Tikatrijo, czy może to wszystko było ustawione jak zapłakani koreańscy studenci na paradzie na cześć wodza. Ja już nawet w to nie wnikam, natomiast faktem dla mnie jest, że bez względu na to, czy oceniamy reality, czy bajkę, to nikt z ochłapowej gromadki dobrym strategiem nazwany zostać nie powinien. A już na pewno nie Jaime i Lauren, które nawet wtedy zdecydowały, że jednak lepszym pomysłem od wywalenia osadzonego w trójce Carsona, będzie wywalenie Danny’ego, którego nawet Heidi kopnęła już wtedy w srajmachinę i który został tam totalnie sam. Moje gratulacje

Na papierze najlepszym strategiem był Carson, co przewidziałem już po japie w pierwszym odcinku. Mam wrażenie, że przez cały czas prowadził ten swój sojusz, podczas gdy pozostała dwójka to były takie bardziej małe rozjebuski. Jednocześnie Carson z charakteru wkarwiał mnie zdecydowanie najbardziej z tego turnusu i moment, w którym gamebot o kodzie Heidi-02 sfajczył go ogniem w ef cztery był dla mnie najbardziej ruchable sceną tego wiekopomnego sezonu

Z pozostałej trójki zgadzam się, że najbardziej na wygraną zasługiwał Yam-Yam, bo Karola jednak bywała odstawiana przez kolegów na bocznicę (blindside Frannie plus chyba coś jeszcze), no a gamebot Heidi-02 nie zrobił nic w celu rozdzielenia trójki aż do momentu, gdy został z nimi sam i jedyną alternatywą było złożyć baterie. Poza tym mam wrażenie, że o ile tak mniej więcej do rady trumiennej Frannie, była jakoś tam szanowana w grupie, tak potem nikt już nie chciał się z nią bawić i koledzy nie odłączyli jej zasilania tylko dlatego, że wydawała się łatwa do ogrania w finale.

Oczywiście jednak patrząc serduchem, cały czas byłem przy Carolyn. Wszystko o niej zostało tu już powiedziane przez 15 osób w 15 tematach – bez dwóch zdań najfajniejsza w odbiorze uczestniczka nowej ery, a nawet jeszcze kilku sezonów wcześniej. Pycho mi się cieszyło od samego zobaczenia jej w kadrze. Mam nadzieję, że jej popularność trafi jakoś Probstowi do mózgownicy – nie wierzę, że nagle przestanie wpychać sekciarskie gameboty, bo to już byłoby zbyt piękne, no ale może w kolejnym semestrze będziemy chociaż mieli nie jedną, a dwie czy trzy takie autentyczne osoby – to już i tak będzie postęp jak stąd do Honolulu.

Oprócz niej jedyną choć trochę barwną osobą był dla mnie Yam Yam, który co prawda głównie mnie irytował, no ale miał też kilka czy kilkanaście wypowiedzi, przy których śmiechłem. Tak więc zwycięstwo przeboleję, niech mu będzie. Przynajmniej żadna witryna sklepowa w Stejtsach nie zostanie rozjebana kamieniem, bo chyba wszystkie możliwe mniejszości są zadowolone z takiego reprezentanta i mogą wznieść toast swoimi smoothie z żeńszenia

Mam wrażenie, że cała pozostała szesnastka została stworzona przez Czat GPT, wydrukowana w drukarkach 3D i wypchana kilkoma opakowaniami Positivum przywiezionego na paletach z Grabiny od Marysi Mostowiak. Powgrywali im w pamięć po 10 zdań na krzyż o tym, że ju suit newer giw ap, ju siut olłejs gyw łanhandret persent, surwajwor hes olłejs bin maj drim, a także aj gata du łodewer it tejks tu łyn. Do tego obowiązkowy, samonapełniający się pojemnik na łzy i brzegi ust przyszyte igłą do oczu, żeby być wystarczająco smajling i eksajted.

Momentem sezonu, poza ukatrupieniem Carsona, była dla mnie scenka jak mieli to zadanie z wytrzymywaniem pod wodą, Probst rzucił Lauren jakieś sekto-pytanie, jak bardzo eksajted jest z tego powodu, że przetrwała już do day ileś-tam, na co ta już nie wytrzymała i mówi do niego coś na zasadzie majster, daj mi już spokój, chcę się teraz skoncentrować na zadaniu

Tajemnicą Sagali pozostanie dla mnie, po jakiego wafla oni w ogóle każą tym nieszczęsnym finalistom mówić cokolwiek na FTC, skoro te wszystkie uśmiechnięte kukiełki z jury są tak bardzo rispektful, saportif i prałd ze wszystkich dookoła, że właściwie same ich wystarczająco reklamują.

Symbolem tego sezonu będzie dla mnie twarz Matta pomarszczona od uśmiechu. Będę ją sobie przypominał za każdym razem chcąc uniknąć wzwodu na basenie. Dopiero, gdy zaliczył swój obowiązkowy dla wszystkich moment płaczu, uświadomiłem sobie, że typ w ogóle ma gałki oczne.

Tyle w telegraficznym skróce. Dawajta ten Surwajwor Fortifajf, zanim dojdzie do mnie, że to bez sensu. Nie mogę się doczekać, aż się dowiem, czy jeśli bardzo w siebie wierzę i daję z siebie sto procent, to mogę pokonać każdą przeszkodę, czy jednak niespecjalnie Bo moim zdaniem, Jeff jeszcze tego do końca nie sprecyzował.

[Jack]

Nie wiem czy jest sens coś jeszcze tutaj dodawać po dość długim wywodzie tombaka.

Cóż, nie wygrała moja faworytka, a sezonu z pewnością nie można zaliczyć do udanych, jednak mam nadzieję, że coś (chyba sam siebie oszukuję ) zmieni się w podejściu Probsta/Burnetta jeżeli chodzi o produkcję.
Ten sezon dobitnie pokazał że powielanie co sezon tych samych twistów w tym samym momencie nie ma sensu.

Z tej edycji na pewno zapamiętam jak uczestnicy przynieśli swoje rzeczy na radę w finałowej 6, ponieważ spodziewali się wspaniałego twistu produkcji.
Nie zapomnę też gadania co odcinek o Knowledge is Power, którego nawet nie było w grze, a wszyscy po poprzednich edycjach spodziewali się że prędzej czy później zostanie to użyte.
Będę też pamiętać o głupim twiście z fejkowym mergem i następnie podzieleniu zmergowanego plemienia na grupy, bo takie było widzimisię produkcji.

Ten sezon pokazał też dobitnie, że Shot in the Dark może na początku był jakąś ekscytującą nowością, ale na dłuższą metę nic nie wnosi to do programu - chyba, że ktoś na początkowym etapie gry jest bardzo zdesperowany i nie widzi dla siebie szansy na ratunek.

Wierzę, że 45 nie będzie kopią poprzednich 4 sezonów i jednak zmieni się trochę sam przebieg gry jak i wyzwania serwowane przez produkcję... A może właśnie w tę stronę teraz pójdą? Co sezon te same twisty i te same zadania, a uczestnicy przed rozgrywką będą miesiącami trenować układanie puzzli i rozpalanie ognia

[ciriefan]

Sam finał był dla mnie nawet ciekawy. O dziwo wciągnęła mnie też sama finałowa rada plemienia, bo pytania były dosyć rzeczowe. Najpierw przewidywalnie odpadła Lauren, potem heartbreaking eliminacja Carsona. Sam wynik w final 3 to chyba największe rozczarowanie. Z jednej strony Yam Yam miał najlepszą grę z tej trójki i podejrzewam, że najlepszy socjal, z drugiej jednak mnie trochę irytował. Jest więc ok zwycięzcą, ale 0 głosów dla Karolci całkowicie złamało mi serce.

Co do Karolci - ciekawy jestem, na ile jej casting był złotym strzałem produkcji, a na ile to był wypadek przy pracy. Mam jednak nadzieję, że produkcja zrozumie, że chcemy ludzi autentycznych i z osobowością. Sezon był dla mnie mocno średni, bo ci ludzie byli nijacy i wszyscy byli tacy "pozytywni". Jednak muszą być ciemne charaktery, których lubimy nie cierpieć. Może nie o to chodzi, żeby mieć znowu tak toksyczny cast jak powiedzmy w S30, ale no tak słodko pierdząco między uczestnikami i takiej ciągłej wzajemnej miłości między nimi też nie może być, bo to było do porzygania.

Oby też w S45 nie było tylu twistów i oby nie były takie same jak ostatnio co sezon. Godzinne odcinki mogą dać ogromny potencjał, ale boję się, że Probst to zmarnuje.

Czuję ulgę, że to już koniec i nie trzeba ciągnąć oglądania. Co do potencjalnego all stars (o ile jeszcze jakieś kiedyś dostaniemy), to chciałbym powrotu Carolyn, Carsona, Jaime i Danny'ego. Reszta to dla mnie rozmemłana papka.

[ciriefan]

[Umbastyczny]

Dla mnie taki dość nieprzyjemny i nijaki finał sezonu.

Najpierw mieliśmy eliminację Lauren, którą nawet polubiłem, ale dla mnie generalnie przez cały sezon niczym się nie wyróżniła i była... no "nijaka". Edit miała dość mały, a teraz przy jej eliminacji na siłę próbowano nam grać na emocjach i robiono z niej superheroskę.

Potem mieliśmy eliminację Carsona i jego mi było szkoda. Niby był nerdem totalnym, uczył się tych wszystkich układanek na pamięć, ale dla mnie był spoko i dało się go lubić, grę też ogarniał i chyba jak sporo osób, miałem wrażenie, że strategicznie to on ciągnął Tika trio przez ten merdż. Tak, mieliśmy też rekord Heidi i brawo dla niej, ale tak nie lubię tego twistu z ogniem, że mi jej wynik zwisa.

Potem mieliśmy finał.

Niby było ok, finaliści walczyli o swoje, ale było za bardzo słodko, wszyscy wszystkich chwalili, doceniali itd. Z jednej strony to miłe i nawet ok się oglądało, ale trochę krwi też by się przydało.

Carolyn - uwielbiam, bardzo mi szkoda, że skończyła z 0. Może trochę naiwnie, ale liczyłem, że po eliminacji Carsona i dobrym występie w finale, mogłaby to wygrać. Przynajmniej Sia w końcu się na coś przydała i ją doceniła (no dobra, drugi raz się Sia na coś przydała, bo docenienie Janet 5 sezonów temu też było super).

Heidi - ją też nawet lubiłem, ale chyba najsłabiej pod kątem gry wypadła, najczęściej była poza planem, do tego zaliczyła falstart przy próbie zdrady Danny'ego. Trochę mnie irytowało też jak po każdym pytaniu jury podkreślała, że to "grejt kłeszczyn"... Śmiesznie też wyszło, że większość olała jej ruch w F4 (tym bardziej to kontrastuje z S43, gdzie Cassidy się za brak takiego ruchu mega oberwało). Wolałbym ją na 3 miejscu.

Yam Yam - momentami go bardzo lubiłem, momentami irytował. Strategicznie pokazał się ok, częściej wiedział co się dzieje niż Carolyn i miał większy wpływ na wyniki. No i chyba jego głównym atutem był socjal, bo ludzie wyglądali na serio zachwyconych jego osobą.

Chciałbym jeszcze raz podkreślić, że Jaime jest mega urocza i choć w tym sezonie mieliśmy taki mocno uśmiechnięty i "pozytywny" cast to ona na tym tle po pierwsze przoduje tym pozytywnym nastawieniem, a po drugie jest w tym naprawdę naturalna. Chyba moja ulubiona uczestniczka sezonu po Carolyn <3 Jaime na finałowej radzie i reunion wypadła super :3 Ale pewnie nigdy nie dostanie drugiej szansy...

[Saw]

Finał oglądałem już dawno temu, ale jakoś nie miałem ochoty nic pisać. No ale czas na małe podsumowanie, bo zbyt wylewny nie chce być, bo i tak nie ma do czego. Nowa Era to jedno wielkie gówno.

Lauren - była nawet spoko. Ale zarówno tak nijaka i niczym nie wyróżniająca się, że szybko o niej zapomnę. Nawet nie wiem za bardzo co o niej powiedzieć. Wcześniej jak była jeszcze Jaime, trzeba było robić silny sojusz fioletowych, to może teraz nie byłoby problemu. Przespała ważny moment gry, a w F% było już po ptokach.

Carson - jego akurat polubiłem. Jak na nerda nie był irytujący i dało się mu kibicować. Czepiano się go że przygotował się do zadań przed programem. Ale według mnie miał do tego prawo. To wina produkcji, że nie potrafią wymyślić nic nowego i wciąż łapią się tych samych schematów. Z trio fioletowych to on ogarniał najbardziej i grał najlepiej. No ale przepadł tuż przed samym finałem.

Carolyn - wielki smutas że zajęła dopiero trzecie miejsce i zgarnęła okrągłe zero w finale. Nie zasłużyła biedna. Była bez dwóch zdań największą osobowością sezonu. Choć ja mam mimo wszystko pewien niedosyt. Nowa Era jakoś zabija te fajne osobowości. Mam wrażenie że można było wycisnąć z Carolyn duzo więcej. Wydaje mi się że w drugiej połowie sezonu ona już nie była tak zajebiście odjchena jak w pierwszej.

Heidi - szacun że zrezygnowała z pewnego miejsca w finale i zaryzykowała rozpalanie ognia z Carsonem. No ale wiele jej to nie pomogło. Wiele razy była poza planem i tak trochę na doczepkę łapała się do sojuszy w końcówce. Nie wzbudzała we mnie żadnych emocji. Po prostu tam sobie była i już.

Yam Yam - wygrała najbardziej wkurzająca osoba z obsady. Nie dość że sezon im dalej w las to coraz bardziej wkurzał, to jeszcze tak beznadziejny zwycięzca Ok nie czepiam się jego gry. Z F3 grał najlepiej, więc tego nie można podważyć. Ale jako osoba był wkurzający. Może dla tych ludzi był ekstra, bo to raczej sympatyczny człowiek i socjal miał mocny. Ale mnie on kompletnie nie kupił i nie trawię tego typu osobowości.

Sezon ogólnie nie był zły. Na pewno lepszy niż to straszydło 43. Ale nadal nie czuje klimatu i oglądanie mnie męczy. Nie czuje w sobie pasji tej co dawniej, gdzie siadało się do odcinka będąc pełnym emocji i trzymając mocno kciuki za swoich faworytów. A teraz jakos to wszystko takie miałkie i bez emocji. Niech oni w końcu skończą z tym beznadziejnym podziałem na trzy plemiona i powtarzaniem identycznych twistów, bo to już staje się żenujące. Oczekiwań przed 45 nie mam żadnych, bo nowa era jest takim zbiorem najgorszych cech Surva. Nawalą twistów, dadzą przeciętnych ludzi (choc w tym sezonie i tak było nie najgorzej z Castem) i myślą że jakoś to będzie się oglądało.
Co do powrotów to życzyłbym sobie Jaime, Carolyn, Danny i Frannie

[Prus]

Mi również nie chciało się za bardzo nic pisać na temat tego sezon, choć obejrzałem finałowy odcinek jakieś 2 dni po premierze, ale to dlatego, że ten sezon mnie okropnie nudził. Gdyby nie Carolyn, to uznałbym go za jeszcze gorszy niż 43.

Skoro mowa o Carolyn to jest obecnie jedną z moich ulubionych uczestniczek w Survivor. Poza nią ciekawymi osobami byli jeszcze Jaime, Danny i Josh i chętnie zobaczyłbym ich wszystkich ponownie. Lubiłem jeszcze Heidi i Lauren, choć nie były jakoś zbytnio widoczne przez większość sezonu.

YY jest okej zwycięzcą, ale go nie lubię, bo mnie potwornie irytował od połączenia. Carsona nienawidzę, choć grał całkiem dobrze. Frannie i Matt mnie również denerwowali. Brandon i Kane byli mi obojętni w zasadzie. Matthewa też nienawidziłem i mam nadzieję, że nigdy nie powróci.

Reszta jest mi obojętna.

Brawa dla Heidi za oddanie naszyjnika i robienie ognia. Nie tylko pokonała tego denerwującego typa, ale także ładnie pokazała, że rozpalanie ognia to nic nie znaczące gówno, a jurorzy w sezonie 43 mieli ból dupy